08 julio, 2024

Sobre la tristeza


    Hay fotos que se clavan en el alma, si te detienes un rato a mirarlas, despiertas en ti un profundo sentimiento, en este caso de tristeza. Solo si tienes un poco de la tan nombrada empatía, sentirás ese lamento sordo del que no tiene palabras pero sí rostro. 

    Encierro a cielo abierto, surcos en tus ojos de lágrimas invisibles, penar de tu última etapa de vida. Pesa, la tristeza pesa, no son kilos, no son onzas, pero pesa. Lloro, es un momento, pero pareces mucho tiempo. Ya no ladras, solo bostezas, aliviando así tu espera. ¿Dónde está aquel que te alimenta?... y no hablo de comida, sino de tu tristeza. 

    Mirada perdida y caricia abandonada, así describiría el sentimiento que me envuelve. Muchos pensarán que es solo un perro, un perro triste. Yo he visto esa mirada en las personas y ahí es donde te das cuenta de que no somos tan diferentes.


1 comentario:

  1. ACR. Es veuen mirades d'aquestes si mires amunt els balcons. Es trist en un lloc petit no pogue mouret.

    ResponderEliminar